โอ้ว แม่เจ้า เข้าปุ้บปั้บ มาร์โทรมาบอกว่า 600 แล้วเอาไงดี ผมก็กะว่าจะคัท 600 นี่แหละ แต่มานึกดูแล้ว
Trend หลักมันคือขาลงนี่หว่า แล้วเราจะ คัท Short ทำไมฟร่ะ เลยกัดลิ้นบอกมาร์ คัทเมื่อเลย 610 น่ะครับ
ผมก็ทำงานต่อไปจนถึงเที่ยงเข้ามาดู โอ้ว มาถูกทางและ รู้สึกปิดเที่ยงที่ 590 เราก็รอภาคบ่าย แล้วก็ได้ปิดสถานะที่ 581 โอ้ว งามไส้ ได้ 13,000 แต่ด้วยความโลภ เข้าอีก 576 ทั้งที่ไม่ได้ดู Set50 ตัวหลัก ว่าต่างกันตั้ง 10 จุด นี่แหละที่เรียกว่าความโลภ กลัวตกรถ กำไรเลยหายกลายเป็นขาดทุนในพริบตา แต่ยังดีครับที่ไม่เยอะ
บทเรียนนี้สอนให้รู้ว่า
จงอย่าโลภ คิดเอาเอง การเข้าทุกครั้งควรมีเหตุผลและหลักการณ์มารองรับ พร้อมจุด Cut Loss
วันนี้ ตัดสินใจมาดีเกือบหมดและ มาตายตอนจบก็แย่นะครับ
แต่เอาน่า Trend หลักยังลงอยู่ ใจเย็นๆ
ขาดวันนี้เพื่อเป็นบทเรียนให้เราแก้ไข ค้นหาความบกพร่อง ในการเข้า Trade แต่ละครั้ง ผมว่า "Panic Sell" นี่แหละ ประสบการณ์ที่ควรจดจำ และหาวิธีมารับมือให้ได้ และให้ทัน หลายคนอาจคงร้องยี้... แต่ผมพยายามที่จะศึกษาและเข้าใจเพื่อที่จะรับมือ รับสถานการณ์ แก้ไขปัญหา บทเรียนครั้งนี้ถึงจะขาดทุน แต่ผมก็พร้อมที่จะจำกัดการขาดทุนของผมให้น้อยลง เพราะเราผ่านมาแล้วพร้อมรับภูมิคุ้มกัน การขาดทุนเป็นเรื่องธรรมดา ทุกคนต้องมีบ้าง ไม่มีใครได้กำไร อยู่อย่างเดียว พอร์ทเขียวตลอด ไม่มีหรอกนะครับ แต่จำเอาไว้ด้วยว่าทุกอย่างเกิดจากตัวเรา ตัวเราเท่านั้น เมื่อเกิดการขาดทุนแล้ว ท่านพร้อมหรือยังที่จะกำจัด และ จำกัด พฤติกรรมที่นำมาซึ่งการขาดทุน หากท่านไม่คิดที่จะทำ ท่านก็จะขาดทุนซ้ำๆอยู่แบบนั้นแหละครับ
ลองดูนะครับ ทุกคนทำได้ สู้ๆๆ ครับ !!!
